قبلا در مقالهای به شرح کامل بلاک چین پرداختیم، در این آموزش قصد داریم کاربردهای بلاک چین که بسیاری از مردم از آن بی اطلاع هستیم را به شما نشان دهیم. با الماس بیت همراه باشید.
بلاک چین چیست؟
اولین نمونه اولیه یک بلاک چین به اوایل دهه 1990 باز میگردد، زمانی که دانشمند کامپیوتر استوارت هابر و فیزیکدان دبلیو اسکات استورنتا تکنیکهای رمزنگاری را در زنجیرهای از بلوکها به عنوان راهی برای ایمن سازی اسناد دیجیتال از دستکاری دادهها به کار بردند.
کار هابر و استورنتا مطمئنا الهام بخش کار دیو بایر، هال فینی، و بسیاری دیگر از دانشمندان کامپیوتر و علاقهمندان به رمزنگاری بود که در نهایت منجر به ایجاد بیت کوین، به عنوان اولین سیستم غیرمتمرکز نقدی الکترونیکی (یا به سادگی اولین ارز دیجیتال) شد. وایت پیپر بیت کوین در سال 2008 با نام مستعار ساتوشی ناکاموتو منتشر شد.
اگرچه فناوری بلاک چین قدیمیتر از بیت کوین است، اما یکی از اجزای اصلی اکثر شبکههای ارزهای دیجیتال است که بهعنوان یک دفتر کل دیجیتال غیرمتمرکز، توزیعشده و عمومی عمل میکند که مسئول نگهداری یک رکورد دائمی (زنجیرهای از بلوکها) از تمام تراکنشهای تایید شده قبلی است.
کاربردهای بلاک چین
در کل کاربردهای بلاک چین به 6 دسته اصلی زیر تقسیم میشود.
- ارز دیجیتال (Digital Currency)
- قرارداد هوشمند (Smart Contracts)
- اوراق بهادار (Securities)
- ثبت و نگهداری سوابق (Record Keeping)
- اینترنت اشیا (Internet of things)
- رای گیری های دیجیتال
ارز دیجیتال (Digital Currency)
ارز دیجیتال ارزهایی هستند که به صورت الکترونیکی ذخیره و منتقل میشوند و مبنای آنها صفر و یک است. همانطور که از واژه آن نیز بر میآید، ارز دیجیتال به هر ارزش ایجاد شده در بستر دیجیتال اشاره دارد. این مفهوم در مقابل واسطههای فیزیکی مانند اوراق بانکی یا سکه مطرح میشود.
کریپتوکارنسی ویژگیهایی مشابه با ارزهای فیزیکی دارد، اما بهطور معمول تراکنشهای انتقال سرمایه کریپتوکارنسی بهصورت آنی و بدون مرز بین افراد قابل انجام است. ارزهای مجازی و رمزارزها (Cryptocurrency) هر دو از نمونههای ارزهای دیجیتال هستند اما هر ارز دیجیتالی ارز مجازی یا رمزارز نیست.
پولهای دیجیتال مانند پولهای فیزیکی، برای خرید کالا و خدمات مورد استفاده قرار میگیرند اما میتوانند به استفاده در مجامع خاص نیز محدود شوند؛ برای مثال میتوان یک پول مجازی مخصوص یک بازی یا شبکه اجتماعی داشت. پولهای دیجیتال مانند بیت کوین و اتریوم به عنوان «پولهای غیرمتمرکز دیجیتال» شناخته میشوند؛ به این معنی که مرکزی برای تولید این پول وجود ندارد.
قرارداد هوشمند (Smart Contracts)
قرارداد هوشمند یک پروتکل کامپیوتری برای ایجاد یا بهبود قرارداد است. قرارداد هوشمند امکان ایجاد تراکنشهای معتبر بدون واسط را فراهم میکند. این تراکنشها قابل پیگیری و غیرقابل برگشت هستند. قراردادهای هوشمند شامل تمام اطلاعات مربوط به شرایط قرارداد و اجرای تمام اقدامات هدف گذاری شده بهطور خودکار میشوند. اصطلاح قرارداد هوشمند اولین بار در سال ۱۹۹۴ توسط Nick Szabo استفاده شد.
قرارداد هوشمند میتواند بدون نیاز به فرد یا نهادی اجرا و اعمال شود. از این رو میتواند امنیت بیشتر و هزینه کمتری داشته باشد.
اوراق بهادار (Securities)
اوراق بهادار (Security) یک ابزار مالی قابل داد و ستد و مثلی (عوض دار) است که دارای ارزش مالی است. اوراق بهادار بهطور کلی به صورت زیر دستهبندی میشوند:
- اوراق بدهی مانند سند بدهی بانک، اوراق قرضه و سهام قرضه
- اوراق حقوق صاحبان سهام مانند سهام عادی و …
- ابزارهای مشتقه مثل، قرار دادهای آتی، اختیار معامله، پایاپای
بلاک چین در این حوزه نیز کاربرد به خصوصی دارد.
اینترنت اشیا (Internet of things)
اینترنت اشیاء به زبان ساده یعنی ارتباط حسگرها و دستگاهها با شبکه اینترنت که از طریق این ارتباط و تعامل بین لوازم متصل به شبکه و کاربران دارای دسترسی مجاز به این شبکه، امکان مشاهده و کنترل لوازم متصل به شبکه برای کاربران آن فراهم میشود.
این مفهوم میتواند به سادگی ارتباط یک گوشی هوشمند با تلویزیون یا به پیچیدگی نظارت بر زیرساختهای شهری و ترافیک باشد. از ماشین لباسشویی و یخچال گرفته تا پوشاک؛ این شبکه بسیاری از دستگاههای اطراف ما را در بر میگیرد. بلاک چین در این حوزه نیز کاربرد دارد، و ارزهای زیادی تولید شدهاند، تا روند استفاده از این تکنولوژی رو آسونتر کنند.
از ۶ موردی که معرفی کردیم، 4 مورد بالا، اصلی ترین کاربردهای بلاک چین هستند. نظر شما در این رابطه چیست؟ نظرات خود را با ما در میان بگذارید.
ما همچنین برای شما مقاله ای تحت عنوان بهترین کیف پول های لایت کوین آماده کرده ایم که به شماه پیشنهاد میکنیم مطا لعه فرمایید.